ver weg, achter de moerassen, bij dat oude kasteel
waar de torens hoog boven alles uitsteken
met lange stenen trappen, kaarslicht, en bliksemschicht
spookachtig en grimmig, als een zwart juweel
daar in die hoge toren, daar zit ik verborgen
daar voel ik me thuis
nooit komt er iemand in de buurt
niemand die naar binnen gluurt
ja, dat is mijn huis
heel soms zie je in de verte, dat er een postkoets rijdt
‘s nachts gaan de vleermuizen uit vliegen
dan wacht ik tot ze terug komen
altijd, stipt op tijd!
steeds weer die tijd die zo voorbij sluipt
de lucht is nooit hetzelfde.....
's avonds vormen zich donkere wolken
vaak probeer ik er figuren in te zien, als de maan ze beschijnt
verzin dat er een heks vliegt op een bezem
of, of een gemeen monster door de lucht kruipt!
of ik wel eens aan een ander leven denk?
nee joh....
ik heb ook een muis
soms komt hij uit dat hoekje, klein en wit is hij
geef hem dan wat stukjes brood
we kunnen het best met elkaar vinden
we praten over alles, en dat ie altijd bij me blijft
Kijk!
zie je die wolken?
het begint weer!
