De wereldtuin

lamlendigheid bloeide even op
zag de waarheid
en met dezelfde snelheid
trok ze weg en rotte verder

vloekend onder de grond
al stinkend
nieuwe plannen voorbereidend
aandachtig luisterend naar het juiste moment

er zitten altijd giftige bloemetjes
tussen de weelderige pracht
ze lijken mooi, maar pluk ze niet
ze verslappen direct en gaan stinken

de grond verzuurt, de mooie soorten sterven uit
ze trekken het niet meer
het voedsel uit de grond
alles wordt verdrongen door eenzijdigheid

ergens is er een tuin, waar echtheid groeit
kom, laat je zaden de wind oproepen
vlieg waarheid, vlieg rede
en vertel dat er ginds nog meer groeit

en mocht ook mijn tuintje verzuren
mochten die soorten verloren gaan
laat dan mijn as de grond verrijken