Zoals wij elkaar toen kenden

ken je me nog, die jongen van toen?

tegenwoordig ben ik dichter

en spreek naar jou mijn hart uit


dat voelt een stukje lichter

zoals de dagen waren schat

zo herinner ik me jou, dus

kon het niet voorkomen dat

ik je later missen zou

ik zie ons samen nog spelen

je kijkt en lacht naar mij

alles wat we deden

ging zo spontaan en vrij

de tijd ging toen nog langzaam

ons spelen, lachen in de wind

het leven dat ons streelde was

ons altijd goed gezind

je bent niet meer ..

toch ben ik je niet kwijt

want de geest van het leven

rekent niet in tijd

~